کد مطلب:141857 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:159
شعار حماسی علی اکبر
پس از آن كه علی اكبر علیه السلام امان نامه سپاه ابن سعد را با بی اعتنایی رد كرد، حملات پی در پی خود به آن قوم را با این شعار آغاز كرد:
«انا علی بن الحسین بن علی
نحن و بیت الله اولی بالنبی
تالله لا یحكم فینا ابن الدعی
اضرب بالسیف احامی عن ابی
ضرب غلام هاشمی قرشی؛ [1] .
من علی فرزند حسین، فرزند علی هستم، به خانه خدا (كعبه) قسم، ما به پیامبر سزاوارتریم؛
سوگند به خداوند این زنازاده نمی تواند بر ما حكم راند، با شمشیر شما را می كشم و از
پدرم حمایت می كنم؛
آن هم شمشیر زدن نوجوانی از تبار هاشم و قریش».
درسی كه می توان گرفت: در شعارهای حماسی علی اكبر، نكاتی چند نهفته است:
1. او نخست خود را معرفی فرموده است؛
2. پیوند با پیامبر را بر خود اولی دیده تا پاسخی به امان آورندگان باشد؛
3. آن حرامزاده (ابن زیاد) را زشت شمرده است؛
4. اعلام می كند كه هرگز تحت فرمان ابن زیاد نخواهد رفت؛
5. اعلام می كند كه با ابن زیاد جنگ و جهاد خواهد كرد؛
6. اعلام می كند كه از پدرش حمایت خواهد كرد؛
7. فخر خود را انتساب به پیامبر، قبیله بنی هاشم و قریش دانسته تا حساب خود را از بنی امیه جدا سازد.
علی اكبر علیه السلام پس از دیدار با امام، برای حمله دوم وارد رزمگاه شده و این گونه شعار حماسی خود را فراخواند:
«الحرب قد بانت لها الحقائق
و ظهرت من بعدها مصادق
و الله رب العرش لانفارق
جموعكم او تغمد البوارق؛ [2] .
در این جنگ، حقایق و تعصبات جاهلی آشكار شد، و پس از آن افراد صادق شناخته شدند؛
به خدا - پروردگار عرش - سوگند، شما را رها نكنیم تا شمشیرها در نیام شوند».
«انا علی بن الحسین بن علی
نحن و بیت الله اولی بالنبی
تالله لا یحكم فینا ابن الدعی
اضرب بالسیف احامی عن ابی
ضرب غلام هاشمی قرشی؛ [1] .
من علی فرزند حسین، فرزند علی هستم، به خانه خدا (كعبه) قسم، ما به پیامبر سزاوارتریم؛
سوگند به خداوند این زنازاده نمی تواند بر ما حكم راند، با شمشیر شما را می كشم و از
پدرم حمایت می كنم؛
آن هم شمشیر زدن نوجوانی از تبار هاشم و قریش».
درسی كه می توان گرفت: در شعارهای حماسی علی اكبر، نكاتی چند نهفته است:
1. او نخست خود را معرفی فرموده است؛
2. پیوند با پیامبر را بر خود اولی دیده تا پاسخی به امان آورندگان باشد؛
3. آن حرامزاده (ابن زیاد) را زشت شمرده است؛
4. اعلام می كند كه هرگز تحت فرمان ابن زیاد نخواهد رفت؛
5. اعلام می كند كه با ابن زیاد جنگ و جهاد خواهد كرد؛
6. اعلام می كند كه از پدرش حمایت خواهد كرد؛
7. فخر خود را انتساب به پیامبر، قبیله بنی هاشم و قریش دانسته تا حساب خود را از بنی امیه جدا سازد.
علی اكبر علیه السلام پس از دیدار با امام، برای حمله دوم وارد رزمگاه شده و این گونه شعار حماسی خود را فراخواند:
«الحرب قد بانت لها الحقائق
و ظهرت من بعدها مصادق
و الله رب العرش لانفارق
جموعكم او تغمد البوارق؛ [2] .
در این جنگ، حقایق و تعصبات جاهلی آشكار شد، و پس از آن افراد صادق شناخته شدند؛
به خدا - پروردگار عرش - سوگند، شما را رها نكنیم تا شمشیرها در نیام شوند».
[1] مقتل الحسين مقرم، ص 321؛ الارشاد، ج 2، ص 106.
[2] مقتل الحسين خوارزمي، ج 2، ص 31.